persoalan itu,
saya tak suka bila awak suka bertanya..
bertanya tentang sesuatu yang tidak ada faedahnya..
saya tak suka bila awak pandang saya..
dalam erti kata : awak mengharapkan jawapan dari saya..
saya tak suka bila awak fikirkan negatif tentang sesuatu..
tentang dan perkara yang saya malas nak cerita..
saya tak suka bila awak start cakap pelik-pelik..
pelik yang saya rasa pelik sangat..
saya tak suka bila awak cakap "go on"
go on yang macam mana tu?
saya tak faham, saya cuba abaikan kata-kata tu.
saya tak suka bila awak buat muka pelik..
muka pelik tu dulu saya suka..
bila awak buat muka pelik tu tengah-tengah jumpa..
saya jadi tak suka ..
saya geram..
saya minta maaf..
kalau saya berterus terang pun, jadi suatu kesalahan pada awak..
awak perfect!
awak sangat chill..
saya clumsy!
saya sangat membosankan awak..
saya tahu kenyataan itu..
awak cuba untuk stay along..
saya tahu..
bukan saya tak ambil tahu..
saya faham kata-kata awak..
selama saya kenal awak..
sejak saya bermasalah..
semuanya memang salah saya..
saya akui..
saya lah penyebabnya..
kalau awak tak sayang saya macam biasa..
kenapa awak nak keep saya?
kenapa awak?
awak tahu kan apa yang awak nak?
im nothing..
zero..
not heroin..
